Rozdział 30

Zapięłam moją suczkę na smycz i wyszłam z nią na spacer do parku. Miałam ją już 3 miesiące, z dnia na dzień była coraz większa i ładniejsza. Gdy tylko przeszłam przez ruchliwe ulice odpięłam ją ze smyczy. Była spokojnym pieskiem nigdy nie miała ochoty mi uciekać ani się oddalać, spacerowała zawsze przy mojej nodze. Usiadłam na ławce pod jakimś dębem i trzymałam ją na kolanach głaskając. Co chwile podchodziło jakieś małe dziecko i się z nią bawiło, nie przeszkadzało mi to zbytnio a zwłaszcza jej co było najważniejsze. Dzisiaj był ostatni dzień szkoły. Niby fajnie wakacje, zero nauki i swawola. Ale to też oznaczało wyjazdy i rozłąkę z Justinem, przyjaciółmi. Na szczęście mogła zabrać ze sobą Suri (w skrócie). Byłam taką moją mają przyjaciółką, zwierzałam się jej ze wszystkiego mimo to że nic nie rozumiała ani nie umiała nic od powiedzieć. Ale po prostu było mi wtedy lepiej. Spojrzałam na mój zegarek. Za godzinę miałam się spotkać z Justinem w mieście, pod studiem tatuażu. To był szalony pomysł żeby w wieku 16 lat zrobić sobie coś co zostanie na całe życie. Ale to nie miał być zwykły tatuaż. Odprowadziłam Suri do domu i trochę się odświerzyłam. Po chwili byłam już pod salonem gdzie czekał na mnie Justin, przywitałam się z nim i weszliśmy do środka splatając nasze dłonie.
- Pewna ? - Zapytał się mnie JB. Chwile się zastanowiłam i przytaknęłam głową. Poczekaliśmy kilka minut i zostaliśmy zawołani.
- No to co ma być ? - Uśmiechnął się do nas tatuażysta i wpatrywał się w moje oczy co mnie peszyło.
- Planowaliśmy zrobić sobie na biodrze pół serca które gdy się złączy stworzy jedno. Ma być malutkie. W środku napis "Together forever". Chyba wiesz o co chodzi ?
- Tak, tak. Poczekajcie. - Tatuażysta wziął szkicownik i zaczął rysować. Po chwili szkic tatuażu był już gotowy. Spojrzeliśmy tylko na siebie i kiwnęliśmy twierdząco głową. - To kto pierwszy ?
- Może ja. - Podniosłam się z krzesła i położyłam się wygodnie na fotelu. Zamknęłam oczy i po 20 minutach był gotowy. Miałam go na lewym biodrze i otrzymałam część z napisem "Tote... fore...". Po następnych 20 minutach Justin miał swój tatuaż na prawym biodrze. Gdyby je złonczyć pasowały by idealnie.
Wyszliśmy z salonu i powoli szliśmy do niego do domu. Zrobiliśmy sobie zapiekanki i włączyliśmy jakiś film wygodnie kładąc się na kanapie.
- Nel, powiedz prawdę czy kiedy kol wiek go zdjełaś ?
- Ale co ?
- No naszyjnik który ci dałem.
- Nigdy, wiele razy miałam problemy na planie bo niby nie pasował ale ja się upierałam lecz zawsze zostawał na mojej szyi i tam już zostanie do końca, obiecuje.
- To dobrze. - Justin pocałował mnie w kącik ust a po moim ciele przeszły ciarki.
- Zróbmy coś szalonego ! - Za proponowałam podnosząc się z kanapy. Miałam taki przypływ energii.
- Przecież dopiero zrobiliśmy bardzo szaloną rzecz... a teraz co masz na myśli?
- No wiesz, jest ciemno i ciepło a ty masz z tyłu domu basen a ja nie mam stroju, nie ma też twoich rodziców. - Zaczęłam zagryzać wargi i bawić się kosmykami jego włosów. Nie zwracając uwagi na to jak zareagował poszłam do ogrodu. Ciuchy spadały ze mnie w zawrotnym tępię, gdy sięgałam zapięcia od stanika zobaczyłam Justina.
- Czekaj, zostaw coś dla mnie. - Chłopak zbliżył się do mnie na odległość maksymalnie 3 cm i zaczął całować po szyj, rękami jeździł po moim prawie nagim ciele wywołując ciarki. Po chwili zaczęłam ściągać z niego ciuchy. Gdy zsunęliśmy z siebie ostatnie części garderoby oplotłam nogami jego pas i wplotłam ręce w jego czuprynę po czym udaliśmy się do jacuzzi.
Po 20 minutach zmęczeni i nadal zupełnie nadzy położyliśmy się na rozkładanym leżaku. Justin wziął balsam (ciekawe jak on się tam znalazł) i zaczął go wcierać w moje ciało, centymetr po centymetrze, tak delikatnie i z uczuciem. Patrzył się na każdy fragment tak jakby próbował go zapamiętać bo miał by go wiedzieć ostatni raz.
Zaczął wiać zimny wiatr więc pozbierałam swoje ciuchy i ubrałam się w nie. Weszliśmy do domu i usiedliśmy przy stole w kuchni.
- Co ty się tak na mnie patrzysz ? Tak jakbyś miał mnie widzieć ostatni raz... - W jego oczach pojawiły się szklanki. - Jutro lecę do Polski ale za 3 tygodnie znów się zobaczymy, zrobimy to znów w jacuzzi, będziemy znów chodzić na długie spacery a ty mi znów będziesz śpiewać piosenki i grać na gitarze. Będzie tak teraz. - Posłałam mu uśmiech pt. "Wszystko będzie dobrze"
- Taaa, jasne. - Justin się blado uśmiechnął. W tym momencie zadzwonił mój telefon.
- Justin to babcia, do zobaczenia jutro. Pa. - Pocałowałam go w policzek i wyszłam.
*
Znowu jestem w najgorszym miejscu świata, na lotnisku. Za 15 minut muszę iść do odprawy a Justina po prostu nie ma. Nie mogę się do niego dodzwonić ani nic. Payton, Danny i Chris przed chwilą pojechali do domu a ja muszę wysłuchiwać mojej babci żebym już nie czekała. Mam ochotę wpakować sobie kulkę w łeb. (przenośnia). Znów spoglądnęłam na zegarek, zostało mi niecałe 5 minut. Widać że mu nie zależało, podniosłam torbę i udałam się do odprawy.
- Nel ! Czekaj ! - Usłyszałam w tłumie głos Justina. Odrazu się zatrzymałam i odwróciłam. Bieg w moją stronę cały zdyszany.
- Justin... myślałam że już nie przyjedziesz.
- No jakbym nie mógł, bardzo przepraszam że się spóźniłem.
- Już dobrze.
- Nel, pośpiesz się. - Powiedział mój dziadek.
- Justin, pamiętaj że cie kocham do zobaczenia za 3 tygodnie. - Przytuliłam się do niego a on obdarował mnie czułym pocałunkiem.
- Do zobaczenia, pamiętaj że cie kocham i nigdy go nie ściągaj. - Chciałam jeszcze coś powiedzieć ale babcia pociągnęła mnie za rękę i zniknęłam w korytarzu. Patrzyłam na Justina przez wenecką szybę jak stoi. Stał tak bezradnie, jak małe dziecko które się zgubiło w supermarkecie.

* * *

No więc jest już 30 . ^^

Przepraszam że jest taki krótki, niedokładny i wgl. Niektóre osoby wiedzą dlaczego i mam nadzieje że zrozumieją. ; ) Innym wytłumacze kiedy indziej.  

Jak wiecie są wakacje i każdy z was wyjeżdża prędzej czy później, no więc ja wyjeżdżam dziś. Nie będę mieć dostępu do komputera przez najbliższe 3-4 dni. W związku z tym nowy rozdział będzie 2 lipca.

Jak wróce to macie mnie zaskoczyć liczbą komentarzy w pozytywnym znaczeniu, po po prostu nie będzie następnego.( szantażyk taki) I prosze abyście w komentarzach się podpisywali jak nie macie konta na bloggerze. ; )

NIE SPAMUJCIE, BŁAGAM.

Nie miałam dziś możliwości poprawić ortografi.

Do następnegooo . ; *****