Rozdział 52 - We make the sun shine in the moonlight - Part 2/2

NA POCZĄTEK KILKA SŁÓW:
Zaczne może od tej "dobrej" wiadomości, rozdział miał być przed ostarnim ale nie będzie, źle to wszystko sobie rozplanowałam, następny chyba krótki a potem koniec części II.
No a teraz PRZEPRASZAM że rozdział dopiero teraz, ale to nie zależało tak jakby odemnie.
Szkoła - zabijcie mnie. Oprócz piątków będę dopiero 15:45 na chacie, a pewnie dojdą jeszcze niedługo jakieś zajęcia dodatkowe, do domu przychodze padnięta ;/ Nie mam siły na rozdziały. Wogóle dziś była wycieczka na ślęże, jestem wykończona.
Słyszeliście pewnie o tem że niby JB całował sie z Jasmine ? Yhy... Ta to sobie wie jak zrobić reklame, zaczęło się od wspólnych koncertów. W dzień w którym zdjęcia trafiły do neta była w Trenging (jej nazwisko najczęściej się pojawiała w tweetach) na TT i doszło jej kilka tysięcy followersów. Poza tym Caitlin ją unfalowała, dobra ja juz nie wnikam.
Miałam napisać coś jeszcze ale zawsze jak sie za to zabieram to zapominam, ma tu być 52 komentarzy. Przepraszam też za te kiepskie tłumaczenie, ale nie ukrywajmy tego ze nie chciało mi się poprawiać. Kocham was ; 3

- Nie wiem. - Wyszeptałam nieco zachrypniętym głosem. Justin otarł moje łzy a ja jego. To była scena jak z jakiejś bajki. Wbiłam wzrok w czubki jego butów po czym stało się to co wcześniej. Wyminęłam go a on złapał mnie za nadgarstek.
- Co znowu ?
- Gdzie idziesz ?
- No ubrać się a potem planuje pójść spać. - Odparłam bez żadnego entuzjazmu wzruszając przy tym ramionami.
- Aha. - Ruszyłam pewnym krokiem przed siebie. Słyszałam jak idzie za mną i czułam jego obecność a zwłaszcza to jak pożerał mnie wzrokiem. Zawsze czułam gdy na mnie patrzył, miał taki przenikliwy wzrok.- Po co za mną idziesz ?
- Nie idę za tobą tylko idę na góre. Chyba nie sądzisz że znów będę spał na kanapie ? Jest twarda i niewygodna. - Rzekł z grymasem na twarzy.
- Yhy... Tylko cie proszę o to abyś nie gapił się na mój tyłek...
- Dlaczego sądzisz że to robię ? Ty zawsze myślisz że mam brudne myśli.
- Może dlatego ze grymas na twoich ustach przerodził się w chytry uśmieszek ?
- A wcale że nie.
- Właśnie że tak.
- Nie.
- Tak.
- Nie.
- Dobra, skończmy tą beznadzieją konwersacje.
- Dlaczego jesteś taka oschła ? - Nic się nie odezwała tylko weszłam po schodach na góre a Justin za mną. On znikną za drzwiami łazienki a ja poszłam się przebrać w coś do spania i zajęłam miejsce na jednym brzegu łóżka tak aby być jak najdalej niego. Minęła jakaś godzina a ja nie mogłam zasnąć. Nadal źle się czułam, strasznie kręciło mi się w głowie a co chwile przed oczami miałam jakieś dziwne i zamazane obrazy. Postanowiłam wsiąść jeszcze coś na gorączkę i ból głowy. Gdy wróciłam do naszej sypialni z kubkiem napoju rozgrzewającego zobaczyłam jak JB się ubiera. Odrazu spuściłam wzrok na podłogę i usiadłam na foletu przy oknie spoglądając w gwieździste niebo, co chwile biorąc do ust kilka łyków tego ochydztwa. Odstawiłam kubek na szafkę i wstałam. Czułam się jak pijana, nie mogłam utrzymać równowagi. Kiedy się zachwiałam podszedł do mnie Justin.
- Nic ci nie jest ?
- Nie ! - Nie wiem z jakiego powodu krzyknęłam na niego. Moje serce przyśpieszyło po czym zrobiłam krok do przodu i wylądowałam w jego ramionach. Gdyby nie on leżała bym teraz na ziemi, czułam się jak jakaś marionetka. Chłopak zaciągnął mnie do łóżka bo sama byt tam nie doszła. Położyłam się pod ciepłą kołdrą dalej nie mogąc nic zrobić. Czułam jak płonę od środka mimo to było mi zimno. To było uczucie nie do opisania. Bieber położył się kołomnie i mocno ścisnął mój brzuch.
- Jak się czujesz ? Jesteś cała rozpalona, drżysz. Zadzwonię do lekarza. - Powiedział, w jego głosie było słychać ze się o mnie martwi.
- Nie. - Mruknęłam. - Przejdzie mi do jutra. - Chłopak przytulił mnie jeszcze mocniej i delikatnie musną swoimi zimnymi wargami moją szyje. Nie byłam z tego zadowolona, ale nie miałam siły protestować. Mówił coś jeszcze ale nie mogła rozszyfrować co, słyszałam tylko jakiś szum.
Nim zdążyłam zamknąć powieki nastał nowy dzień. Czułam się już lepiej ale nadal nie byłam w pełni zdrowa. Rozejrzałam się po pokoju i nigdzie nie było Justina. Wstałam z łóżka po czym podeszłam do okna. Spojrzałam na niebo, pogoda była niezbyt ciekawa. Zero słońca, chmury i wiatr. Doczłapałam się do szafy z której wyjęłam niebieskie spodenki do kolan, tego samego koloru top, trampki i sweter który miał za długie rękawy i sięgał mi do połowy ud. Szybko się przebrałam, zanim wyszłam postanowiłam przejrzeć się jeszcze w lustrze. Wyglądałam jak zbuntowana nastolatka. Zbiegłam po schodach i weszłam do ogrodu. Po moich plecach przeszły dreszcze, czułam jak lodowaty wiatr rozwiewa moje włosy i pcha mnie w stronę gęstych krzaków czerwonych róż, na dodatek zaczęło kropić. Opatuliłam się ciepłym swetrem i podeszłam do huśtawki na której siedział JB. Zobaczyłam ze pali, robił to tylko wtedy kiedy się cholernie denerwował, w te dni potrafił wypalić nawet dwie paczki dziennie. Nie lubiłam tego. Gdy zrobiłam jeszcze kilka kroków w jego stronę dostrzegłam że cały się trzęsie, jak galaretka. Nie wiedziałam czy to z zimna czy z nerwów. Usiadłam z boku i spojrzałam na niego. Był kompletnie nie obecny. Po prostu siedział i wyglądał, zero rekcji na to że przyszłam.
- Justin - Wyszeptałam. Chłopak spojrzał na mnie, był jakiś taki prze straszony, zagubiony, nie wiem jak to określić.
- Przepraszam, nie zauważayłem cie wcześniej.
- Umhy...
- Co ty tutaj robisz, - Justin objął mnie ramieniem - nie powinnaś być w łóżku ?
- A może jeszcze z tobą ? - Powiedziałam z sarkazmem. Po chwili dodałam -  powinnam, ale chciałam się z tobą zobaczyć. - Powolnym i niepewnym ruchem totknęłam dłoni Justina, mocno ją ścisnęłam. Posłałam mu blady uśmiech i poszliśmy do środka, nie odzywając się do siebie ani słowem. JB usiadł na kanapie. Miałam teraz ochotę podbiec do niego i rzucić mu się na szyje, tak po prostu.  Cholera, dlaczego on tak na mnie działa ? Czy to piekło się nigdy nie skończy ? "Chennel, bądź silna" - Słyszałam to cały czas w myślach, toczyłam walkę z samą sobą. Chciałam bym schować się gdzieś przed niepokojem, który dręczy moją głowę, tylko że tak się nie da. Spojrzał mu w oczy, w te jego czekoladowe oczy. Nie wytrzymałam, rzuciłam mu się w ramiona. To zmieniło wszystko. Czas dla mnie stanął w miejscu, byłam w błogim stanie. Po głowie chodziły mi słowa jego piosenki.

Is a big world

Świat jest duży

Is easy to get lost

Łatwo się zgubić
You've always been my girl

Ty musisz być zawsze moją dziewczyną

And i'm not ready to go

Nie jestem gotowy aby iść

We can make the sun shine in the moon light

My możemy zrobić światło słońca w świetle księzyca
We can make the greay clouds in blue skies

My możemy robić szare chmury na niebieskim niebie

I know is hurth

Wiem, to jest bolesne
But baby believe me

Ale uwierz mi kochanie

That we can't go

Że nie możemy iść

Nowhere but up

Nigdzie ale w górę

From here

Stąd

My dear

Moja droga

Baby we can go nowhere but up

Kochanie nie możemy iść nigdzie ale w górę

Tell me what got to fear

powiedzmi co dostałem przez strach

We are taking to the sky pass the moon to the galaxy

Bierzemy się do nieba, przesuń księżyc w galaktyce

As long as you are with me baby

Tak długo jak ty jesteś ze mną kochanie

Honestly with the strenght of our love

Szczerze mówiąc z siły naszej miłości

We can go nowhere but up
nie możemy iść nigdzie, ale w górę

Is a big world

Świat jest duży

And i'm gonna show you all of it

i idę pokazać Ci to wszystko

I'm gonna lish you with pearls

Chcę iść do Ciebie z perłami

From every ocean

z każdego oceanu

KLIK

*

Mam teraz wene na mojego drugiego bloga, z Alice, ide tam coś napisać. ;*