Rozdział 39 - No to spróbujmy jeszcze raz.

Rozdział dedykuje Klaudii D. < 3

Oczami Nel

Bezsilna oparłam się o futrynę drzwi i obsunęłam się na podłoge. Nie mogłam nic zrobić, jedynie się przyglądać. Lekarze cały czas wpuszczali mu jakieś płyny do żył, robili sztuczne oddychanie i założyli maske tlenową. Nie mogłam opanować łez.
- Defibrylator ! - krzyknął jeden z lekarzy. Minęło kilka minut i lekarz odłożył go na miejsce. - Czas zgonu 18:44. - Odezwał lekarz.
- Spróbujmy jeszcze raz. - Powiedział ordynator.
- Nie ma po co. - Wtedy poczułam jak ktoś mnie obejmuje. To była Payton, za nami stał Chris który powstrzymywał łzy.
- Teraz to już nic nie będzie takie samo, nic...kurwa nic. - Znów wybuchłam nie opanowanym płaczem. Christian z Payton milczeli. Nie wiem czy minęło kilkanaście sekund ale znów lekarze zaczeli go reanimować. Chwile później padły słowa "mamy go", wtedy po moim policzku spłynęła łza, łza szczęścia. Jeszcze mocniej wtuliłam się w Pay.

*

Minęły jakieś dwie godziny i znalazłam się pod swoim domem. Lekarze kazali nam opuścić szpital do czasu aż jego stan całkowicie się nie ustabilizuje. Stanęłam przed drzwiami i próbowałam włożyć kluczyk do zamka. Za każdym razem pudłowałam. Moje ręce trzęsły się jak galaretka.
- Nel, daj to bo w tym tępię nigdy nie wejdziemy do środka. - Pay wzięła kluczyki i otworzyła drzwi. Zdjęłam skórzaną kurtkę którą rzuciłam w kąt, z butami postąpiłam identycznie. Odrazu poszłam do kuchni i wyjęłam z lodówki zimną Pepsi. Usiadłam przy stole, otworzyłam napój i upiłam kilka łyków. Oparłam głowę o dłonie i myślałam. W pewnym momencie Chris podsunął mi jakąś pogniecioną kartkę.
- Co to ? - Spytałam zdziwiona.
- To piosenka którą Justin dla ciebie napisał. - Wzięłam kartkę do rąk i trochę ją rozprostowałam.
- Jestem za burtą i potrzebuję twojej miłości, Zatrzymaj mnie, Nie mogę płynąć własną drogą, To za dużo, Czuje się jakbym tonął bez twojej miłości, Wiec żuć się mi na pomoc mój życiowy obrońco... - po cichu przeczytałam refren piosenki która była zatytułowana "overboard". Następnie w myślach pierwszą, drugą i trzecią zwrotkę.Była naprawdę piękna i pełna uczuć. Uśmiechnęłam się pod nosem lecz uśmiech szybko zginął z mojej twarzy. Nie potrafiłam się uśmiechać wiedząc że Justin leży w szpitalu i walczy o życie. W ciągu dnia przeżył dwie śmierci kliniczne a lekarze bezradnie rozkładali ręce i dziwili mu się że jeszcze jest wśród nas. Dopiłam Pepsi i pożegnałam się z Pay i Chrisem który jak się okazało miał plan zostać na noc. Nie protestowałam. Poszłam do siebie do pokoju i przebrałam w coś do spania. Darowałam sobie kąpiel, nie miałam na to siły. Umyłam tylko twarz i zęby. Położyłam się pod kołdrę i ku mojemu zdziwieniu udało mi się zasnąć bez większego problemu.

*

Godzina szósta rano, a ja jak zwykle musze wstać. Włożyłam swoje stopy w miękkie kapcie i ruszyłam do łazienki. Wziełam chłodny prysznic i umyłam głowe. Wtarłam pianke we włosy aby moje naturalne loki były bardziej sprężyste. Delikatnie się pomalowałam po czym poszłam do garderoby. Wziełam zwykłe czarne rurki, luźną beżową koszulke z kokardką i napisem. Z kuferka z wyjełam czarne bransoletki z cyrkoniami po czym naszykowałam sobie ciemno szare botki na wysokim obcesie i koturnie.>klik< Zeszłam do kuchni na śniadanie. Wzięłam sobie kanapkę z żółtym serem którą zjadłam po drodze. Musiałam się przedostać na drugi koniec LA co zajęło mi dużo czasu, po ponad godzinę dotarłam. O 10 byłam już na miejscu. Weszłam do ogromnego biurowca gdzie odrazu przywitała mnie recepcjonistka i wskazała drogę. Po chwili byłam na miejscu. Odrazu zabraliśmy się za to co mieliśmy czyli wywiad i krótka sesja zdjęciowa. Wywiad był dosyć prywatny, pytali mnie o Justina, Jeydona, rodzinę. No ale w końcu na tym to miało polegać, dostałam też za to ogromną okrągłą sumkę co było jedynym plusem jeżeli można tak to nazwać. Nie to że mi zależało tylko na kasie ale chciałam sprostować niektóre plotki na mój temat. Skończyliśmy dokładnie o piątej więc postanowiłam iść na deser do mojej ulubionej kawiarni a potem odwiedzić Justina w szpitalu.

*

- Zgadnij kto to. - Usłyszałam męski głos i poczułem ciepłe dłonie na swojej twarzy. Przełknęłam jabłkowe lody które znajdowały się w mojej buzi.
- Ee... nie wiem. - Delikatnie zsunęłam czyjeś ręce z twarzy i zobaczyłam Jeya. Dał mi całusa w policzek i usiadł koło mnie. - A co ty tutaj robisz ? - zapytałam.
- Przechodziłem obok i pomyślałem że może gdzieś pójdziemy wieczorem razem. Co ty na to ?
- Randka ?
- No chciałbym... ale jak nie to nie. Może to być to spotkanie przyjacielskie czy coś takiego. - Na jego twarzy było widać lekkie rumieńce i zakłopotanie.
- Wybieram randkę.
- Naprawdę ?
- No tak. Tylko gdzie idziemy bo nie wiem jak się ubrać.
- Co kol wiek założysz będziesz ślicznie wyglądać. Ale bardziej będzie odpowiedni strój na luzie. To przyjadę po ciebie o 7, ok ?
- Nie ma sprawy. Będę czekać. - Pożegnałam się z Jeyem i dokończyłam porcje owocowych lodów z bitą śmietaną.

*

Odświeżyłam makijaż i fryzurę. Założyłam zwykłe jeansy, białą bokserkę baleriny i szary sweterek do połowy ud. Gdy zeszłam na dół zastałam Payton siedząco na kanapie cały czas o czymś nawijającą i wcinającą malinowy sorbet, na przeciwko niej siedział Jeydon ze skwaszoną minom.
- Okeeey... - Powiedziałam pod nosem i chwyciłam Jeya za rękę po czym pociągnęłam go aby wstał z kanapy. Przytuliłam się z nim na przywitanie i poszliśmy.
- Payton mnie chyba nie trawi, prawda ?
- Ona nie trawi każdego kto nie jest Justinem. Ale nie przejmuj się ważne że ja cie trawie. - Pokazałam mu język i pojechaliśmy. - To gdz...
- Nie kończy. To będzie niespodzianka. - Zrobiłam oczy szczeniaczka.
- To nie działa.
- Foch.
- Taki z przytupem ? - Przytaknęłam i obróciłam się udając obrażoną. Moje usta drżały ale próbowałam zachować powagę. Chwile później Jey przystanął z boku drogi i zgasił silnik. Przysunął się do mnie po czym delikatnie pocałował w usta. - A teraz ?
- Nie wiem.
- No to spróbujmy jeszcze raz. - Jey znowu mnie pocałował tylko tym razem bardziej namiętnie. Ten pocałunek zaliczał się do jednych z najlepszych w moim życiu. Mimo to nie miał tego czegoś co pocałunki z Justinem.

* * *

O to właśnie długo wyczekiwany (mam nadzieje) już 39 rozdział. Nie wyszedł taki jaki sobie wymyśliłam ale mam nadzieje że się wam spodoba. Napisałam go do połowy i olałam. xD Wziełam się za pisanie kolejnych rozdziałów i przed chwilą dokończyłam właśnie ten. Następny jak będzie 39 komentarzy. Wiecie że w was wierze, prawda ? < 3

A teraz bardzo chciałam wam podziękować za to że...

• ... Ustawiacie sobie na GG opisy dotyczące mnie i mojego bloga to naprawde miłe. Dziękuje.
• ... Zapraszcie mnie na NK i prosicie abym was przyjeła, przykro mi ale nie kolekcjonuje znajomych. Mimo to dziękuje.
• ... Dopingujecie mnie w komentarzach co mi naprawde pomoga i ma dla mnie wielką wartość. Dziękuje.
• ... Piszecie na Twitterze że jestem wspaniała. Dziękuje.
• ... Za to że interesujecie się w pewnym stopniu co u mnie i jak się czuje, to jest naprwde miłe. Dziękuje.
• Za wszystko inne co miało miejsce. Dziękuje.

Ogólnie za to że jesteście tu ze mną kiedy nawet ma te gorsze rozdziały.

Wpadnijcie również na blog Emilki . < 33

Story of Emily and Justin

Do następnego.

Kocham was. ; 3